Yine, yeni, yeniden...

Yakın zamanda çektiğim bir fotoğraf. Hayatında ne yaşarsan yaşa, yeniden başlayabilirsin diyor.

A photo that I've taken recently. It says; whatever you live in your life, you can start over again.

 

Bakmak ve Görmek

Bugün bakmak ile görmek arasındaki farkı yaşadım. Yoksa üniversitede çokça üzerinden geçmeme rağmen, atılan beton üzerine yapışarak ortaya çıkan bu yaprağı yeni gördüğümü nasıl açıklayabilirim? Evet görmek; akıl, kalp ve göz ile olsa da her şey nasıl baktığımızda gizli. Yoksa bakış açısı demezdik. Bakmak ile görmek arasındaki fark insanlar arasında da yaşanmıyor mu?

Cahit Zarifoğlu "düştümse sana bakarken düştüm" dememiş mi.

Şems-i Tebrizi "Senin baktığına herkes bakar; ama senin onda görebildiğini herkes göremez." demiş.

Yine ne güzel demiş Şems,

"bakan gözdür çünkü gördüğüne anlam katan. Tıpkı Mecnun'a sordukları gibi ne buluyorsun bu kara kuru Leyla'da diye, “Siz bir de onu benim gözümden görün”

Çünkü görmek derinlik gerektirir.

Öte yandan bakmayı da bilmiyorsan artık göremezsin de.

Behçet Necatigil'in dediği gibi

"Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi

Kalbinizi dolduran duygular

Kalbinizde kaldı.”

Yani artık ne bakanımız ne görenimiz var.

Oscar Wilde ise şöyle der: “Akıp giden bir bataklığın içindeyiz hepimiz ama yıldızlara bakıyor bazılarımız.” O zaman bakmak kimi zaman umuttur. Ama ummak ta bazen küsmektir. O zaman biz yaprağa bakalım. Nasıl da iz bırakabilmiş.

Yazan: Öz.