Ne zamandı hatırlayamıyorum
Biz demeyi bırakıp ben demelere başladık
Her iyiliğin altını araştırıp
Bir tebessümle selamlaşmaları bıraktık
Dostlarımızın iyiliğinden mutlu olmak yerine
Kıskanmalara ne zaman başladık
Kalabalıklarda bulunup da
Ne zaman her birimiz aslında yalnızdık
Sevinçlerde yalancı kalabalıklar oluşturup
Ne zaman hüzünlerde kaçacak yer aradık
Hep aralık ve davetkar olan kapılarımızı
Sıkı sıkı kilitlemeye ne zaman başladık
Yaşlılara saygı göstermeyi bırakıp
Hangi gün saygısızlığı diz boyu yaptık.
İhaneti yalanı sadakatsizliği ne zaman öğrendik
Yüzümüz ne zaman kızarmaz oldu
Vicdanımızın sesi ne zaman kısıldı
Yapılan yanlışın gecesi uykusuzluklar bitip
Rahatsız olmaksızın derin uykular ne zaman geldi
Ne zaman vermeleri bıraktık
Hep almalar peşine düştük
Ne zaman iyilikle kütülüğü yer değiştirdik
Yanlışlar ne zaman hürmet görüp
Doğrular aptallık olarak nitelendirilmeye başladı
Peki ne zaman kalkacak bu gözlerdeki perde
Yeniden görmeye ne zaman başlanacak
Telafisi imkansız hatalardan
Ne zaman dönmeyi başaracağız
Ne zaman…
Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder