İnsanlar 'geveze hatalarımı övüp, sessiz erdemlerimi eleştirmeye başladığında' yalnız kaldım.
En yakın dostlarım içimde öldüklerinde; yalnız kaldım.
Dostluklar ucuza getirildiğinde; yalnız kaldım.
Arkadaşlar sadece telefon rehberinde kaldığında ; yalnız kaldım.
Haykırışlarıma sağır, acılarıma dilsiz kaldıklarında insanlar; yalnız kaldım.
Gözlerimden sessiz acılar süzüldüğünde kimse yoktu; yalnız kaldım.
İçimdeki kuyulara uzanan ipleri kestiğimde; yalnız kaldım.
Kimsenin gözlerinde kendimi göremedim; yalnız kaldım.
Omzumdaki yükü taşıyabilecek bir el olmadığı için; yalnız kaldım.
Beynime yuvalanmış hüzünler beynimi kemirirken, anılarımla beslenmeye çabaladığımda; yalnız kaldım.
İçimdeki bu yalnızlık duygusunu öldürüp katil olmaya cesaret edemediğimde; yalnız kaldım.
Gözlerimde titreyen sessiz harfler derdimi anlatacak bir kelime bile oluşturamadığında; yalnız kaldım.
Benim toprağımda yağmurdan sonra hiç gökkuşağı çıkmadı; yalnız kaldım.
Sözcükler boğazımda düğümlenirken düğümü çözen yokken, bilakis boğanlar varken; yalnız kaldım.
Şu koca şehirde kalabalıklar başımda dönerken, kafam dolu; kalbim boş olduğu için ;yalnız kaldım.
İçimde örülü duvarları yıkan usta yokken ; yalnız kaldım.
Haykırışlarım isyana dönüştüğünde, isyanı bastıran yoktu ;yalnız kaldım.
İçimdeki ses artık kısıldığında ; yalnız kaldım.
Kurallarına göre oynamadım, oyundan atıldım; yalnız kaldım.
İçime akan gözyaşlarıyla biriken kendi içimdeki okyanusta boğulduğumda kurtaran yoktu ; yalnız kaldım.
İçerimde çıkan duygu savaşlarında yalnızlığım tek başına iktidar olduğunda ; yalnız kaldım.
Aynalarda bile çoğalamadığım zaman ; yalnız kaldım.
Dünyaya gelen bahar bana gelmediğinde ; yalnız kaldım.
Yaşarken de ölüneceğini öğrendiğimde; yalnız kaldım.
Canım dediklerim can’a kastettiğinde ; yalnız kaldım.
Ve
Çok olduğunda güneş içime uğramayalı ; yalnız kaldım.
En sonunda da kendime bile yabancı olunca ; yalnız kaldım.
Dedim ya ,
Ben
yalnızım..
Öz.
11 Temmuz P.tesi
Saat ?
'Ancak durursa anlaşılır saatin kaç olduğu.'